Çiçekler bize ne söyler?

   Fırtınalı, buz gibi bir kış akşamında, cadde başında bir çiçekçi durur.

   Gelip geçene küçücük, mor, pembe sümbül demetleri uzatır. Evlere çiçek gitsin, akşamlarımız yumuşasın, ışısın ister gibi... Belki bir demetçik sümbül yahut fulya ile kışın ayazı kırılacak, yüreğimiz ısınacaktır. Küçük, daracık evlerimizde tutup baharı düşleyeceğiz.

   Çiçeklerin de kendilerine özgü dilleri vardır bilir misiniz? Hepsinin daha adında zengin çağrışımlar, ince anlamlar yatar. Türüne, rengine ve biçimine göre, her çiçeğin bize bir söylediği vardır. Yahut, biz zaman içinde onlara gönlümüzden geçen anlamları yüklemişizdir. Portakal çiçeği ümit demektir mesela. Kadife çiçeği ümitsizlik; lâle sakadatsizlik...

   Çiçeklerin dilinden en çok anneler anlar. Kadınlar içlerini çiçeklere döker, onlarla söyleşirler. Ve evinin her köşesini minik bir bahçeye çevirir kadın. Sonra kendince isimler takar çiçeklere: Hanımeli, hanım düğmesi, hanım sallandı, cemali güzel, hüsnüyusuf, kına, küpeçiçeği, saksı güzeli... Türk çiçek kültürü üzerine yapılmış nefis bir araştırma olan Güller Kitabı'nın yazarı Beşir Ayvazoğlu, "Bu adların çiçeklere erkekler tarafından konulmuş olacağına ihtimal vermiyorum" der. Belki, bir kadın kendini en çok çiçeklere benzetir. Bu yüzden itina ile bakar ve güzel isimlerle seslenir onlara. Ama bütün bunlar, çiçeklerin erkeklere de bir şeyler söylemediği anlamına gelmez. Yüreği incelmiş kişiler, çiçeklerin yüzüne bakıp onda koskocaman kâinatı görebilirler. "Öğrencileri bir gün Buda'nın vereceği bir vaazı dinlemek üzere toplanırlar. Ama o, tek kelime bile etmez; yere eğilerek birkaç çiçek koparır ve görmeleri için onlara doğru uzatır. Buda'nın ne demek istediğini öğrencilerinden sadece biri anlar ve anladığını gülümseyişle belli eder."

   Çiçeklere bakmak ve çiçekler içinde gezinmek insanı inceltir, rahatlatır. Çiçekler, bizi kendilerininki gibi tertemiz bir dünyanın içine, 'güzelliğe' çeker.

   Çiçeği saksılarda, pencere önlerinde ve balkonlarda, bir de çiçek pazarında gören bizler için, Buda'nın öğrencisinin yahut bizdeki sayısız iyi insanın çiçeklere bakıp gülümsemesini, onlarla söyleşmesini anlamak hiç de kolay olmayacak. Çiçeklerin dilinden anlıyanlar, ya kırlarda, bağ ve bahçelerde onlarla iç içe yaşıyanlar; yahut da evinin, köşkünün ve konağının bahçesinde rengarenk çiçek tarhları bulunan insanlardır. Onlar ki, bahçesiz ve çiçeksiz yaşamayı yaşamak saymazlardı...

   Kırlar, bahçeler, hasbahçeler küçüle küçüle şehrin dışındaki çiçek seralarına dönüşmüştür bugün. Oradan şehre, cadde başlarına, hastane önlerine, çiçekçilerin küçük kulübelerine; gül, karanfil, sümbül, nergis, çiğdem.. taşınır. Soğuk kış günlerinde, içini birazcık aydınlatmak isteyen babalar, annelerini sevindirmek isteyen çocuklar; ve sevgililer bir demet çiçek alıp yürürler... Yürekleri inceliklerini yitirmemiş kadınlarsa, balkonlarında hatmiler, küstüm çiçekleri, camgöbeği, gecesefası ve fesleğen yetiştirmeye devam ederler... Bahçeden ve ışıktan yoksun evlerimizin birazcık sıcaklığı ve çekilebilirliği varsa, o da annelerimizin, sarsılmaz bir hassasiyetle üstüne titrediği saksı çiçeklerinin odalara taşıdığı huzurdan değil midir?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tarhana yalnızca bir çorba mıdır?

"... Derken bir sabah gözümüzü açardık ki damlar bembeyaz, bacalar duman püskürüyor, kar lapa lapa yağıyor. İçimizde biberli baharlı bir sıcağa, midemizde ise yükte hafif, 'kalori'de ağır bir yemeğe kuvvetle istek var. İşte o zaman böyle derdik: - Bir tarhana çorbası içsek! Tarhana çorbasına ufalanmış tulum peyniri ve tavada nar gibi kızartılmış zar biçimi ekmek parçaları karıştırmak âdettir. İçmesine doyum olmaz; mideye indiği zaman bütün vücuda yumuşak, okşayıcı ve canlandırıcı bir sıcaklık yayar. O kadar ki, sofradan başımızı pencereye çevirip kar tipisine sünepe sünepe, içiniz katıla katıla değil, meydan okurcasına bakmaya başlarsınız; kendinizi tam mânasiyle tok, besili ve hayat güreşine hazırlanmış bulursunuz!" * Refik Halid Karay; Karakışta Öz Türk Yemekleri Bu sözlerin kantarının kaçtığını düşünüp Refik Halid'e istihza ile bakmayınız. Siz ister kabul edin, ister etmeyin, tarhana çorbadan öte bir şeydir, ince sanattır. Dünyanın bütün çorbal...
Devamı

Dert adamı söyletirmiş...

Dert adamı söyletirmiş, söylemeye geldim. İçimdeki ifrazattan kurtulmak için ya üç saat yürümem lazımdı, ya da beş batman bulaşık yıkamam. Veyahut şu saatte dipli bucaklı temizliğe girişmem gerekiyor, lakin komşulara kıyamam. İçimi buraya dökmekten vazgeçeli çok oldu, içimi dökmekten vazgeçeli çok oldu. Artık yıldızım mı sönmüş, enerjim mi düşük, karma mı, kader mi ne derseniz deyin. Belki de ulan ben ne halt etmişim pişmanlığıyla kendini imha edecek bu satırları dizmekten başka çarem yok şu dakikada. Üstelik sabahtan beridir mutfaktaydım, biriktirdikçe biriktirdim. Beni pazar sabahı 7'de uyandıran şey ne ise ona hınçlandıkça bilendim. Sabah kargalar pisliğini deşelemeden işte olacağım. Anlayacağınız bu uzun girizgahı burada saçmalamaktan başka çarem olmadığını anlatmak için yazdım. Ya yazacağım, ya da nâçâr zaten bölük pörçük uykularımın rüyalarında, işyerinde beynimi sülük misali emikleyen kadın elimden a4 topunu alıp kaçtı diye cıngar çıkaracağım. Hülâsa eğleşmek, öğrenmek, dü...
Devamı

Barbarlar tükenmez

Eduardo Galeano, 'neredeyse evrensel bir tarih' dediği 'Aynalar'ın başında, "İnsanın dünyanın dört bir yanına doğru çıktığı yolculuk Afrika'dan başladı. Büyükbabalarımız gezegenin fethini oradan başlattılar. Farklı yollar beraberinde farklı kaderleri getirdi ve güneş de renk ayrımı işini üstlendi." diyor ve Ademoğullarının yeryüzüne bir gökkuşağı gibi yayıldığını söylüyordu. Büyük insanlık ailesi için bundan daha güzel bir tanımlama duyduğumu hatırlamıyorum: Yeryüzündeki gökkuşağı... "Bugün dünyanın gökkuşağını oluşturan kadınlar ve erkekler olarak bizlerin gerçek gökkuşağından fazla rengimiz var; ancak hepimiz Afrika kökenli göçmenleriz..." Derimizin beyazlığına bakıp bu gerçeği kabullenmek istemiyor olabiliriz... "Belki de ortak kökenimizi hatırlamayı reddediyoruz." diyor Galeano. "Çünkü ırkçılık hafıza kaybına neden oluyor ya da o çok eski zamanlarda dünyanın tümünün bizim krallığımız olduğuna, üzerinde sınırlar olmayan uçsuz bu...
Devamı